جــــــــام غـــــــــــــم

خدا را شکر که هر روز صبح باید با زنگ ساعت بیدار شوم ، این یعنی من هنوز زنده ام .

خدا را شکر که گاهی اوقات بیمار میشوم ، این یعنی بیاد آورم که اغلب اوقات سالم هستم .

خدا را شکر که تمام شب صدای خرخر شوهرم را می شنوم ، این یعنی او زنده و سالم در کنار من خوابیده است .

خدا را شکر که دختر نوجوانم همیشه از شستن ظرفها شاکی است . این یعنی او در خانه است و در خیابانها پرسه نمی زند .

خدا را شکر که مالیات می پردازم ، این یعنی شغل و درآمدی دارم و بیکار نیستم .

خدا را شکر که لباسهایم کمی برایم تنگ شده اند ، این یعنی غذای کافی برای خوردن دارم .

خدا را شکر که در پایان روز از خستگی از پا می افتم ، این یعنی توان سخت کار کردن را دارم .

خدا را شکر که باید زمین را بشویم و پنجره ها را تمیز کنم ، این یعنی من خانه ای دارم .

خدا را شکر که در جائی دور جای پارک پیدا کردم . این یعنی هم توان راه رفتن دارم و هم اتومبیلی برای سوار شدن .

خدا را شکر که سرو صدای همسایه ها را می شنوم ، این یعنی من توانائی شنیدن دارم .

خدا را شکر که این همه شستنی و اتو کردنی دارم، این یعنی من لباس برای پوشیدن دارم .

خدا را شکر که خرید هدایای سال نو جیبم را خالی می کند . این یعنی عزیزانی دارم که می توانم برایشان هدیه بخرم .

خدا را شکر ، خدا را شکر ، خدا را شکر . . .